''İLAN HABERCİLİĞİ''

Gazeteci bir dostumla her zaman olduğu gibi basının içinde bulunduğu olumsuz şartlar, itibar kaybı ve yozlaşma hakkında konuşurken; konu sadece fikirleri nedeniyle, gerçekleri açığa çıkarmalarından korkulduğu için katledilen, hain suikastlara kurban giden, basın tarihine unutulmayacak izler bırakan Abdi İpekçi, Uğur Mumcu ve diğer basın şehitlerine geldi. Dönemin kirli işlerinin aydınlatılmasında önemli haberlere imza atan ve yalnızca belgeler üzerinden ilerleyerek siyaset üstü bir anlayışla ülke halkını aydınlatmak amacıyla canlarını hiçe sayan mesleki ahlaktan; birkaç bin lira ile kurulan ve çoğu sadece tabela haberciliğinden ileri gidemeyen 200 TL’lik ilan haberciliği anlayışına gelinmesinden duyduğumuz mutsuzluk ve çözümsüzlük hakkında da konuştuk. Sohbetin devamında benim ağzımdan istemsize, “Günümüzde uğruna suikast düzenlemeye değer bir tane gazeteci kalmadı” şeklinde bir cümle çıktı. Elbette bunu, gazeteci meslektaşlarıma yönelik olarak düzenlenen suikastlara olan özlemimden söylemedim. Ancak ne yazık ki günümüzde gazeteciliğin tamamen “ilan haberciliği” ya da “tetikçilik” formatına döndüğünü kimse inkar edemez. Bu düşüncemin sebebini sadece A veya B partisine indirgemek doğru olmaz. Kim siyasi otoriteyi elinde bulunduruyorsa, yüzyıllar boyunca basın üzerinde sansür uygulamış, gazeteler kapatılmıştır. Burada sorgulanması gereken; geçmiş yıllarda ülkede alınacak önemli kararlardan önce devlet yöneticilerinin danıştığı ve fikrini aldığı basının, elindeki bu gücün bugün niçin farkında olmadığı ya da nasıl farkına varacağı hususu olmalı. Yine bir gazeteci dostumun dün söylediği gibi daha reşit bile olmadan başladığım gazetecilik mesleğinde, sadece işimi yapabilmek için mücadele ettim ve ediyorum. Kocaeli Yeni Haber bünyesinde saldırgan bir tutum sergilemeden, doğrunun yanında ancak yanlışları yazmaktan da korkmadan dilimin döndüğünde yerel ağırlıklı olarak yeri geldiğinde ülke ve dünya gündemini bu satırlarda aktaracağım. Özgür ve tarafsız basın özlemiyle…